نکوداشت بانو دکتر ژاله آموزگار
۱۲ آذر ١٣٩٩برابر است با هشتاد و یکمین سال تولد بانوی فرهیخته ایران زمین دکتر ژاله آموزگار که نمی‌توان از کار و کارنامه ایشان در حوزه های زبان‌شناسی و تاریخ زبان و اسطوره یاد نکرد به ویژه آن که پس از درگذشت بانوی نامدار دیگر در همین حوزه شادروان دکتر بدرالزمان قریب و نیز درگذشت نامدارانی چون دکتر احمد تفضلی و دکتر محسن ابوالقاسمی، در فاصله به میدان آمدن و ماندگار شدن استادان جوان این حوزه تخصصی و کم متخصص، بایست ایشان را بیشتر گرامی بداریم و قدر بشناسیم.
هرچند حوزه کاری این دانشمند برجسته ایرانی زبانهای باستان و اساطیر کهن و مباحث فنی تاریخی و لغوی در حوزه پیش از تاریخ است و در این زمینه علاقه‌مندی های مخصوصا جوانان؛ در چنبره کم حوصلگی و شتابزدگی و گرایش‌های سیاسی و حتی مذهبی گرفتار آمده است، اما نتیجه دقت نظر و کاوش امثال دکتر آموزگار نشان می‌دهد که نمی‌توان با دیده فروبستن بر آن پیشینه کهن و بی توجهی به آن، شعار شکوه و افتخار امروزین را سر داد.
این گرایش به ایران باستان و فرهنگ و زبان پهلوی البته در سال‌های نزدیک به بهمن ۵٧ حتی به مسیر افراط هم افتاد اما برای آن که عالمانه زیست می‌کند نه آن تندروی ها و نه آن منع‌های پس از انقلاب هیچ کدام مشوق و مانع به شمار نمی‌رفته اند.
بانو آموزگار فرزند شریف آذربایجان عزیز است اما چون دیگر فرهیختگان راستین این دیار چونان شادروانان دکتر ریاحی و. دکتر مرتضوی و دکتر سرکاراتی و…. ، تعلق به آذربایجان را سرمایه ای برای دستگاه پررونق ایران دوستی خویش به شمار می‌آورد و وقت شریف خود را در مرزبندی هایی که بیشتر برآمده از هیجانات کاذب برخی غوغاگرایان بی مطالعه است، صرف نمی کند و از آذربایجان بی ایران که هیچگاه پیشینه‌ای از آن در مطالعات عمیق خویش نیافته‌است، رویگردان است.
دقت در سال تولد این بانوی خوشخوی اهل خوی این هراس را به دوستدار این فرهنگ و زبان هم منتقل می‌کند که دریغ و درد تکرار ناشدن چنین کسان را کدام امید جبران خواهد کرد.
با آرزوی تندرستی و بهروزی و شادکامی برای این بانوی فرزانه و فرهیخته و ایران دوست.
#دکتر_عبدالرضا_مدرس_زاده
برداشت ازکانال پژواک روشنگری
???